Eurovision

Πάει κι αυτή η eurovision! βγήκαμε 7οι (εμείς; η χώρα; ο Σάκης;) και δεν είμαστε ευχαριστημένοι! Είχε βέβαια πολύ καλά τραγούδια φέτος, ιδίως μετά την αλλαγή στους κανόνες, με το 50% των ψήφων να βγαίνει απο κριτικούς. Η Αγγλία, Γαλλία, Ισλανδία στείλαν ήρεμα και όμορφα τραγούδια. Θα ήθελα όμως να σταθώ λίγο σε μας.

Ο Σάκης είναι πολύ συμπαθής, αγαπητός, ίσως και παραπάνω από αγαπητός. Κάτι σαν Εθνικός τραγουδιστής! Όμως δεν ακούει όλη η Ελλάδα μόνο Σάκη (ή μόνο τέτοια τραγούδια). Μας έχει πιάσει μια μανία να βγαίνουμε πρώτοι, και στη πορεία χάνουμε την Ελλάδα.
Ναι, πάμε top 10 κάθε φορά. Ναι, έχουμε πολύ γερές συμμετοχές. Παίζουμε στο γήπεδο τους και κερδίζουμε. Πήραμε μια φορά και το χρυσό! Αλλά αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε να δείχνουμε στους ξένους;

Προσωπικά θα προτιμούσα να ακούγοταν και πραγματικά ελληνική μουσική, κι ας μην υπήρχε περίπτωση να βγει πρώτο. Υπάρχουν ένα σωρό καλλιτέχνες, αρκετοί με διεθνή καριέρα, με το άγχος όμως της πρωτιάς δεν θέλει κανένας να συμμετάσχει.

Άσε που παίζει και το οικονομικό! Τα λεφτά που δόθηκαν φέτος μπορεί να έφταναν για 4 χρονιές χαμηλού budget. Και γιατί δηλαδή να μην υπάρχουν εκπλήξεις; Πολλά ξόδεψαν οι Νορβηγοί; Και για να μην είναι κανένας δυσαρεστημένος μπορεί η ΕΡΤ να βγάλει ένα τετραετές πρόγραμμα, με τα αντιπροσωπευτικότερα είδη. Πιο καλή η διαφήμιση για τη χώρα. Πιο αποδοτική. Και στο κάτω κάτω δεν μας ξέρουν για την pop μουσική μας...

Τελικά, γιατί θέλουμε να συμμετέχουμε στη eurovision;