«Πολιτισμός είναι η επικράτηση του δικαίου πάνω στη
δύναμη, της πειθούς στη βία, του διαλόγου στο μονόλογο, του πνεύματος στην ύλη» Will
Durant
Ο
πολιτισμός είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι βασικό στοιχείο
της ύπαρξής μας. Η
λογοτεχνία, η μουσική, το θέατρο, οι εικαστικές
τέχνες,
η ανάδειξη ιστορικών
στοιχείων, η προστασία
του περιβάλλοντος, είναι μερικές παραγωγικές εκφράσεις του πολιτισμού.
Οι εκπρόσωποι, έχουν την ηθική και νομική υποχρέωση,
να φροντίζουν για την σωστή λειτουργία
των υποδομών του πολιτισμού.
Θα
πρέπει να ξεχνούν
τη χαρακτηριστική φράση
: ¨κατόπιν προσωπικών μου ενεργειών…¨ και να
αντιλαμβάνονται σφαιρικά την
πολιτιστική δυναμική του
τόπου και να
μην περιορίζεται σε
πρόσωπα και μορφές
τέχνης.
Ένα
πολιτιστικό κέντρο σε
ένα δημοτικό διαμέρισμα
θα πρέπει να
είναι η έκφραση του πολιτιστικού επιπέδου,
ο ανθός της
κοινωνίας, άμεσα συνδεδεμένο με την ταυτότητα και τις ανάγκες της. Θα πρέπει
να συμβάλει στη συνύπαρξη
όλων, όσων
έχουν να συνεισφέρουν, στο
ανέβασμα του πνευματικού
επιπέδου των πολιτών,
να συμβάλει στην αρμονική συμβίωση, στην συνεχή
διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων,
να προάγει τη θετική σκέψη.
H πολιτεία έχει την υποχρέωση να φροντίζει και
να προστατεύει τον πολιτισμό. Η
δημιουργία Πολιτιστικού κέντρου
στον Πλατύκαμπο είναι
ότι καλύτερο έγινε
τα τελευταία χρόνια
και μπράβο. Πέρα όμως από το νομικό σκέλος του θέματος, υπάρχει το ουσιαστικό.
Η
λειτουργία ενός Πολιτιστικού
κέντρου, να είναι
η συνισταμένη πολλών
συνιστωσών και δημοκρατικά,
να συναποφασίσουν οι
ανάλογοι φορείς. Ευκαιρίες
πολιτιστικής έκφρασης, δικαιούνται
όλοι, χωρίς προνόμια
σε «υμετέρους», συνεχίζοντας
τις γνωστές νοοτροπίες του χθες, ώστε, αυτό
που θα πρέπει
να είναι κύτταρο πολιτισμού, να μη μεταμορφωθεί σε
πολιτιστικό κέντρο σε εγκατάλειψη, με άδεια
γραφεία, κτίριο - φάντασμα που σιγά – σιγά θα
καταρρεύσει.
Ελπίζω
πως καμιά από
τις παραπάνω ανησυχίες
μου δεν θα
επαληθευτούν και το
Πολιτιστικό κέντρο του
Πλατυκάμπου θα είναι φωτεινό
παράδειγμα, ομαδικής πολιτιστικής
έκφρασης.
Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον
ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές. Karl
Kraus,