Κάθε δεύτερη κυριακή...

Δεν καταφέραμε να γράψουμε πολλά πράγματα για το τι συζητήθηκε την περασμένη κυριακή 16 Μαρτίου. Θα έπρεπε να το είχαμε καταφέρει καλύτερα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ η συνάντηση. Θα προσπαθήσω τώρα να γράψω πέντε κουβέντες για αυτό.
Ακούστηκαν και συζητήθηκαν ανοιχτά τα προβλήματα, όχι αυτά που αντιμετωπίζουμε σαν κάτοικοι Πλατυκάμπου, αλλά αυτά που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του συλλόγου μας (και εν γένει οποιουδήποτε αντίστοιχου συλλόγου). Ήρθαν νέα πρόσωπα, και παλιοί κάτοικοι του χωριού, και μάθαμε πολλά όλοι. Φάνηκε ότι υπάρχει αποφασιστικότητα, πρώτα από όλα να ζητήσουμε πράγματα. Ακούστηκαν ωραίες ιδέες. Έχω την εντύπωση ότι ο σύλλογος ζωντανεύει. Και αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ευρύτερη συμμετοχή.
Ξεκινήσαμε σαν μια μικρή παρέα (περισσότερο σαν μια γειτονιά), και φυσικό ήταν να αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις αποκλειστικά από τη δική μας οπτική γωνία. Αυτή των νέων κατοίκων, που επιλέξαν να φτιάξουν σπίτι σε χωριό για να ξεφύγουν από το μπετό της πόλης και να πατήσουν χώμα. Δεν είναι όμως όλοι έτσι, ούτε η δική μας αντίληψη είναι αναγκαστικά η επικρατέστερη. Νομίζω πιο σημαντικό είναι να κινητοποιηθεί όσο το δυνατό περισσότερο κόσμος, παλιοί και νέοι κάτοικοι, και το αποτέλεσμα θα έρθει φυσιολογικά μόνο του.
(συνέχεια αύριο...)